Wat is een broker?
Een broker is een bedrijf dat optreedt als tussenpersoon tussen een belegger en een beurs. Een beurs werkt namelijk alleen met bedrijven die over de nodige vergunningen beschikken. Om als particuliere belegger effecten zoals aandelen of obligaties te kunnen kopen, heb je dus een broker nodig.
Wat doet een broker?
De voornaamste taak van een broker is om ervoor te zorgen dat beleggers orders kunnen uitvoeren. Een broker voorziet hiervoor een handelsplatform waarop beleggers hun orders kunnen ingeven. De broker ontvangt deze orders en zorgt ervoor dat deze worden uitgevoerd op de beurs.
Sommige brokers voorzien twee handelsplatformen. Een eenvoudig platform voor beginnende beleggers dat intuïtief is om te gebruiken. En een ander geavanceerd platform met bijkomende functies zoals het ingeven van complexe orders. Naast het uitvoeren van orders op de beurs, kunnen brokers hun klanten ook andere diensten aanbieden zoals:
- Screener
- Fundamentele analyse
- Technische analyse
- Real-time koers informatie
- Geavanceerde orders
- Uitlenen van effecten
- Attest dubbel belastingsverdrag
- Beursnieuws
- Opleidingen
- Portefeuillebeheer
Voor bepaalde diensten zoals het verkrijgen van real-time koersinformatie moet je als belegger extra betalen.
Soorten brokers
Er zijn veel verschillen tussen de tarieven en diensten die brokers aanbieden. Waar je op moet letten bij het kiezen van een broker leggen we hier uit. Hieronder kan je een overzicht vinden van de soorten brokers die er momenteel zijn:
Klassieke banken
Dit zijn traditionele financiële instellingen zoals Belfius en ING. Ze bieden onder andere spaarrekeningen, kredietkaarten en leningen aan. Ze zijn niet gespecialiseerd in het optreden als broker, voor de meeste banken is dat namelijk maar een kleine nevenactiviteit. Hierdoor liggen hun transactiekosten doorgaans hoger in vergelijking met andere brokers. Het voornaamste voordeel van een klassieke bank is dat ze over fysieke kantoren beschikken waar je als klant terecht kunt.
Full-service brokers
Full-service brokers zoals Bolero en Saxo zijn doorgaans goedkoper dan de klassieke banken. Via hun handelsplatformen krijg je toegang tot verschillende soorten effecten. Naast aandelen, obligaties en ETF’s kun je bij deze brokers ook terecht voor de handel in opties, warrants en futures. Ze voorzien ook opleidingen in de vorm van blogs en webinars waar klanten terecht kunnen om hun kennis bij te schaven.
Full-service brokers brengen ook een aantal fiscale verplichtingen in orde. Ze geven je effectenrekening aan bij het Centraal Aanspreekpunt van de NBB, bij het openen van een buitenlandse effectenrekening moet je dit zelf doen. Daarnaast zorgen ze ervoor dat de beurstaks en roerende voorheffing op buitenlandse dividenden wordt ingehouden en doorgestort aan de Belgische staat. Dat is namelijk iets dat niet alle brokers voor hun rekening nemen. En als je broker het niet doet ben je zelf verantwoordelijk om dit administratief in orde te brengen.
Introducing brokers
In België zijn er een aantal introducing brokers, waaronder Mexem, Lynx en Easybroker. Een introducing broker is een broker die een directe relatie heeft met haar klanten maar niet de effectieve transacties uitvoert. Daarvoor werken deze brokers samen met Interactive Brokers, een van de grootste brokers uit de Verenigde Staten.
Het grootste voordeel van introducing brokers is dat ze dankzij deze samenwerking beleggers goedkoop toegang kunnen geven tot de grootste selectie aan financiële effecten op meer dan 150 beurzen. Hoewel introducing brokers de beurstaks inhouden, moet je als klant zelf de roerende voorheffing op buitenlandse dividenden aangeven.
Discount brokers
Discount brokers zoals Interactive Brokers en DeGiro zijn zeer grote spelers die de laagste tarieven op de markt kunnen aanbieden. Dat kunnen ze onder andere doen dankzij hun schaalvoordelen, maar ook omdat ze gebruik maken van Payment for Order Flow (PFOF).
PFOF is een vergoeding die brokers ontvangen voor het doorsturen van orders naar een bepaalde partij. Dit is controversieel omdat het ervoor kan zorgen dat de orders van de klant niet altijd aan de laagste koers worden uitgevoerd. Daarom is deze praktijk verboden in de meeste landen. Duitsland en de Verenigde Staten laten dit momenteel wel toe waardoor Interactive Brokers en DeGiro deze vergoedingen kunnen gebruiken om hun tarieven zeer laag te houden.
Klanten van Interactive Brokers en DeGiro staan zelf in voor bepaalde administratieve taken zoals de aangifte bij het CAP en het betalen van de roerende voorheffing aan de Belgische Staat. Als klant van Interactive Brokers moet je ook de beurstaks zelf berekenen en aangeven. Dit kan een lastig karwei zijn voor wie regelmatig verschillende soorten effecten verhandelt.
Neobrokers
Dit zijn brokers zoals Trade Republic, Bux Zero en eToro die recent op de markt zijn gekomen. De meeste neobrokers richten zich met hun marketing op jongeren. Ze bieden een gestroomlijnd platform aan dat ook gemakkelijk te gebruiken is via een app op de smartphone.
Omdat neobrokers commissievrij handelen en fractionele aandelen aanbieden zijn ze voornamelijk in trek bij beginnende beleggers die met kleine bedragen werken. Door het commissievrij handelen rekenen neobrokers vaak andere kosten aan. Zo betalen klanten van Bux Zero een maandelijkse service fee en rekent eToro hoge wisselkoerskosten aan.
Sommige neobrokers maken, juist zoals DeGiro gebruik van PFOF. Dit is een controversiële praktijk die normaalgezien verboden is volgens MiFID II-wetgeving maar momenteel wel nog toegelaten wordt in Duitsland. Omdat transacties via één bepaalde marktmaker lopen is het onduidelijk of de spread die klanten betalen even klein is als wanneer de transactie via een klassieke beurs uitgevoerd geweest zou zijn.
Brokers die PFOF gebruiken argumenteren dat ze op die manier de kosten voor hun klanten kunnen drukken. Maar de praktijk is controversieel omdat het moeilijk is om te bepalen of PFOF vooral in het voordeel van de broker of de klant speelt.
