Home Obligaties: definitie, soorten en risico’s

Obligaties: definitie, soorten en risico’s

by Quinten de Jong
5 minuten leestijd

Wat is een obligatie?

Een obligatie is een schuldbewijs voor een lening die door een overheid, een onderneming of een andere instelling is aangegaan. Het is een manier voor deze entiteiten om geld te lenen van investeerders. In ruil voor het uitlenen van hun geld ontvangen obligatiehouders rente.

Wanneer je een obligatie koopt, leen je in feite geld uit aan een bedrijf of een overheid voor een bepaalde periode. Als tegenprestatie betaalt de uitgevende entiteit of emittent je rente in de vorm van een coupon. Aan het einde van de looptijd van de obligatie, ook wel de eindvervaldag genoemd, heb je recht op terugbetaling van het geleende bedrag. Hier zijn een paar belangrijke termen die we in dit artikel gebruiken :

  • Emittent: De uitgever van een obligatie wordt een emittent genoemd. Dit kan een overheid, een bedrijf of een andere instelling zijn. De emittent is verantwoordelijk voor het betalen van de rente aan de obligatiehouders en voor het terugbetalen van het hoofdbedrag op de eindvervaldag.
  • Rente of coupon: De rente die wordt betaald aan de obligatiehouders staat bekend als de coupon. Deze kan vast of variabel zijn.
  • Looptijd: De meeste obligaties hebben een vaste looptijd, wat betekent dat ze een specifieke eindvervaldag hebben.

Waarom geeft een bedrijf obligaties uit?

Het uitgeven van obligaties is een manier voor ondernemingen om kapitaal te verzamelen voor hun bedrijfsvoering. Dit kan naast andere financieringsmethoden zoals het uitgeven van aandelen of het aangaan van een lening bij een bank. Ook overheden geven obligaties uit, die in de volksmond vaak “staatsbons” of staatsleningen worden genoemd.

Wat is het risico van het beleggen in een obligatie?

Een obligatie heeft een vaste looptijd waardoor het belangrijk is om te weten dat je je blootstelt aan een aantal risico’s.

Het kredietrisico heeft te maken met de solvabiliteitvan de emittent. De solvabiliteit verwijst naar het vermogen van een bedrijf of overheid om zijn schulden terug te betalen. Er is sprake van wanbetaling wanneer de emittent van de obligatie de rente of hoofdsom niet binnen de gestelde termijn betaalt. Als een bedrijf een obligatie niet kan betalen, kunnen de obligatiehouders het bedrijf in gebreke stellen en het faillissement aanvragen in de hoop om hun inleg (gedeeltelijk) terug te krijgen.

Het renterisico verwijst naar het risico dat obligaties lopen door veranderingen in rentevoeten. De rentevoeten worden grotendeels bepaald door centrale banken zoals de ECB (European Central Bank). Wanneer rentevoeten stijgen, zakken de prijzen van obligaties.

Een ander belangrijk risico van obligaties is het herinvesteringsrisico. Het herinvesteringsrisico verwijst naar de mogelijkheid dat een belegger niet in staat zal zijn om de kasstromen die uit een belegging worden ontvangen, zoals couponbetalingen, te herbeleggen tegen een tarief dat vergelijkbaar is met het huidige rendement.

Inflatierisico is een andere belangrijke vijand van obligaties. Als de inflatie stijgt dan daalt het rendement van een obligatie. De meeste obligaties hebben namelijk een vaste rentevoet. En als een obligatie bijvoorbeeld 5% rendement oplevert en de inflatie is 3%, dan is het reële rendement van de obligatie 2%. Bij zeer hoge inflatie kan het rendement van een obligatie dus zelfs negatief worden.

Wat is het verschil tussen obligaties en aandelen?

Een obligatie is een schuldbewijs. Een eigenaar van een obligatie is daarom, net zoals een bank, een schuldeiser van de onderneming. Hij heeft het recht op rente en terugbetaling van de geïnvesteerde hoofdsom. Een aandeel is een bewijs dat de houder eigenaar is van een deel van het bedrijf. In geval dat het aandeel van een bedrijf stijgt op de beurs kunnen aandeelhouders, in tegenstelling tot houders van obligaties, hiervan profiteren.

Soorten obligaties

Wat is een converteerbare obligatie?

Een converteerbare obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een bedrijf dat de houder ervan het recht geeft om de obligatie om te zetten in aandelen. Meestal kan de obligatie pas omgezet worden na een bepaalde datum of onder bepaalde voorwaarden. Er wordt ook altijd op voorhand een conversieratio bepaald, deze ratio geeft aan in hoeveel aandelen elke obligatie kan omgezet worden. De houder van een converteerbare obligatie heeft bovendien het recht, maar niet de verplichting, om de obligatie om te zetten in aandelen.

Net als bij een gewone obligatie betaalt het bedrijf dat de converteerbare obligatie uitgeeft periodiek rente aan de houders van de obligatie. Deze rente ligt meestal lager in vergelijking met de gewone obligaties die niet kunnen geconverteerd worden. Maar ondanks de lagere rente is een converteerbare obligatie interessant voor beleggers die willen kunnen profiteren van een mogelijke koersstijging van het bedrijf. Als de koers van het aandeel stijgt tot boven de conversieprijs, kan de houder profiteren door zijn obligaties om te zetten in aandelen.

Wat is een zero coupon obligatie?

Een zero coupon obligatie is een obligatie dat geen rente betaalt. Er worden tijdens de looptijd van een zero coupon obligatie dus geen tussentijdse betalingen uitbetaald. In plaats daarvan krijgt de belegger bij aankoop een grote korting ten opzichte van de nominale waarde.

You may also like

Disclaimer

Alle informatie die op deze website kan gevonden worden, moet beschouwd worden als louter algemene informatie.

Beleggen brengt hoge financiële risico’s met zich mee. Daarom is het belangrijk om altijd uw eigen onderzoek te doen.

Onze auteurs beschikken niet over de vereiste opleidingen of licenties om beleggingsadvies te kunnen geven.

Nieuwsbrief