Wat is de 130/30-strategie?
De 130/30-strategie is een beleggingsmethode die gebruikt wordt door een groot aantal institutionele beleggers. Hierbij wordt 130% van het kapitaal in een fonds gebruikt om long te gaan. Dit wordt bereikt door 30% van het kapitaal te gebruiken om short te gaan.
Bij deze beleggingsmethode gaat de fondsenbeheerder op zoek naar aandelen die volgens hem zullen zakken in waarde. Voor elke 100 euro die het fonds ter beschikking heeft, verkoopt het 30 euro aan aandelen die overgewaardeerd zijn. Op die manier komt er 130 euro ter beschikking om ondergewaardeerde aandelen te kopen.
Waarom wordt de 130/30-strategie gebruikt ?
Fondsen die de 130/30-strategie gebruiken hebben een aantal voordelen ten opzichte van fondsen die dat niet doen. Het voornaamste voordeel is dat een fondsenbeheerder een hoger rendement kan halen door overgewaardeerde aandelen te shorten. Dit is op voorwaarde dat de fondsenbeheerder in staat is om aandelen te shorten die effectief in waarde zakken.
Een bijkomend voordeel is het gebruik van een financiële hefboom. Omdat 130% van de inleg gebruikt wordt om long te gaan en 30% om short te gaan, wordt er meer geld aan het werk gezet. Ten opzichte van een klassiek fonds wordt er namelijk 160% van de inleg geïnvesteerd.
Wat zijn de risico’s van een 130/30 strategie?
Een financiële hefboom is zoals een mes dat langs twee kanten snijd. Een fondsenbeheerder kan met deze hefboom een hoger rendement halen dan bij een klassieke beleggingsstrategie maar wanneer het fout loopt kunnen ook de verliezen uitvergroot worden.
Daarnaast is het shorten van aandelen een riskante strategie. Bij het short gaan van aandelen is het maximale rendement beperkt tot 100% (als een aandeel naar nul gaat), terwijl het verliespotentieel theoretisch onbeperkt is. Bovendien vereist short selling een nauwkeurige inschatting van marktbewegingen op korte termijn. En dat is iets wat weinig fondsenbeheerders kunnen aantonen dat ze consistent en succesvol kunnen doen.
Om een 130/30 strategie succesvol toe te passen heeft een fondsenbeheerder voldoende analisten nodig om een grondige fundamentele analyse te doen van een groot aantal aandelen. Hierdoor liggen de lopende kosten van een beleggingsfonds dat een 130/30 strategie toepast, doorgaans hoger dan een klassiek fonds.
Wetenschappelijk onderzoek uit 2013 heeft aangetoond dat 130/30 fondsen geen garantie bieden op een hoger rendement voor beleggers ten opzichte van klassieke fondsen. Dit komt onder andere door de complexiteit en de hogere kosten die verbonden zijn aan het beheren van een 130/30 fonds.
