Een termijnrekening, ook wel termijndeposito genoemd, is een spaarproduct waarbij je spaargeld gedurende een vooraf afgesproken periode vaststaat bij een financiële instelling, zoals een bank. In ruil voor het vastzetten van het bedrag voor een bepaalde periode ontvang je een hogere rente dan je op een spaarrekening zou ontvangen. In dit artikel bespreken we de belangrijkste verschillen tussen een spaarrekening en een termijnrekening.
| Spaarrekening | Termijnrekening | |
| Looptijd | Geen termijn | Vast |
| Rentevoet | Lager en variabel | Hoger en vast |
| Geld opnemen | Mogelijk | Niet mogelijk* |
| Geld storten | Mogelijk | Niet mogelijk |
| Minimum inleg | Nee | Ja |
| Depositobeschermingsregeling | Ja | Ja |
| Roerende voorheffing | 0% ** | 30% op de bruto rente |
** Op de eerste schijf van 980 euro intresten, daarboven betaal je 15% roerende voorheffing
Looptijd
Een termijnrekening heeft een vaste looptijd, wat betekent dat je vooraf kiest voor hoe lang je geld wordt vastgezet. De looptijd kan variëren van één maand tot tien jaar. Een spaarrekening heeft geen looptijd.
Rentevoet
Omdat het geld voor een vaste periode wordt vastgezet, bieden termijnrekeningen een hogere rente dan spaarrekeningen. De rentevoet van een termijnrekening staat vast gedurende zijn looptijd en kan niet aangepast worden. De rentevoet van een spaarrekening kan daarentegen op elk moment eenzijdig verlaagd of verhoogd worden door de bank.
Liquiditeit
Op een spaarrekening kun je te allen tijde geld storten of opnemen. Bij een termijnrekening is het niet mogelijk om extra stortingen te maken. Heb je geld op een termijnrekening geplaatst en wil je nadien nog geld storten dan moet je dat op een nieuwe termijnrekening zetten aan de op dat moment geldende voorwaarden.
Heb je je geld dringend nodig, dan kun je dat de dag zelf nog van een spaarrekening halen. Bij een termijnrekening is het niet mogelijk om voortijdig geld op te nemen. Sommige banken laten dit wel toe in uitzonderlijke situaties. In ruil daarvoor betaal je een verbrekingsvergoeding. Soms ligt de boete zelfs hoger dan de rente die je tot op dat punt verdiend hebt, waardoor je op je inleg kunt verliezen.
Minimum inleg
De meeste banken hanteren een minimum bedrag dat je moet inleggen om een termijnrekening te kunnen openen. Voor de meeste spaarrekeningen is dit niet het geval.
Roerende voorheffing
Een spaarrekening die een basisrente en getrouwheidspremie betaalt, wordt beschouwd als een gereglementeerde spaarrekening. De intresten van gereglementeerde spaarrekeningen zijn vrijgesteld van roerende voorheffing op de eerste schijf intresten. De eerste schijf bedraagt 980 euro per belastingplichtige. Boven dit bedrag kom je in de tweede schijf terecht en daarop moet je 15 % roerende voorheffing betalen.
Een termijnrekening wordt beschouwd als een niet-gereglementeerde spaarrekening. Hierdoor betaal je 30% roerende voorheffing op de opbrengst van een termijnrekening. Daarom zie je vaak een bruto rente en een netto rente staan bij een termijnrekening.
Depositobeschermingsregeling
Zowel een spaarrekening als een termijnrekening zijn beschermd onder de depositobeschermingsregeling. In geval van een faillissement van je bank zal je geld terug krijgen tot 100.000 euro per bank en per persoon (niet per rekening). Heb je meer dan dat bedrag op een spaarrekening of termijnrekening staan dan verspreid je dit dus beter over meerdere banken.
